Neurotyzm

NEUROTYZM jest cechą osobowości oznaczającą chwiejność, wrażliwość emocjonalną i podwyższony stan lęku. Karen Horney, psychoanalityczka z początków XX wieku, autorka książki "Neurotyczna osobowość naszych czasów", przyczyny neurotyzmu upatrywała w negatywnych doświadczeniach z dzieciństwa. Osoba neurotyczna ma silne wewnętrzne potrzeby, które trudno jej zaspokoić. Jedną z nich może być potrzeba uznania, wówczas zabiega o względy i akceptację innych, jest wrażliwa na wszelkie sytuacje odtrącenia. Może mieć również potrzebę zamykania swojego życia w wąskich ramach, usuwania się na bok i zadowalania małymi rzeczami. Często przejawia potrzebę samowystarczalności i niezależności - zwłaszcza gdy rozczarowała się ludźmi, wówczas odsuwa się od nich i nie chce się wiązać. Z obawy przed popełnieniem błędów i spotkaniem z krytyką neurotyk dąży do perfekcji. Co ciekawe, u neurotyka może występować kilka wzajemnie sprzecznych i wchodzących z sobą w konflikt potrzeb. Neurotycy mają tendencję do depresji i załamań nerwowych.

Woody Allen - najsłynniejszy neurotyk świata - ma 75 lat, nakręcił 45 filmów i nie zamierza zwolnić tempa. Co sprawia, ze człowiek, który już w trzecim zdaniu niemal każdej wypowiedzi nawiązuje do samobójstwa, tak skutecznie radzi sobie z praca?

Zgodnie z teorią prof. Carol Dweck, mylimy się w ocenie większości cech powszechnie uznawanych za negatywne. Badania, które przeprowadziła Dweck, dowodzą, że neurotyczność, nieśmiałość czy nawet agresja  są znacznie częściej źródłem sukcesu niż społecznie preferowane: pracowitość, towarzyska popularność czy umiejętność dostosowania się. Oczywiście pod warunkiem, że zostaną właściwie wykorzystane. Ludzie o osobowości neurotycznej, którzy skarżą się na stany lękowe, nadmierną czujność i podatność na stres, to osoby, które wcześniej wyczuwają nastroje społeczne i przewidują nowe trendy. Nadwrażliwość czyni neurotyków doskonałymi obserwatorami życia społecznego i jeśli nauczą się z nią żyć, może stać się dla nich niewyczerpanym źródłem inspiracji ;-)